Flexitariër, het moet niet gekker worden . . .

Een flexitariër is iemand die wel van vlees houdt maar het af en toe ook leuk vindt om een uitstapje te maken naar een vleesloze maaltijd. Je bent een flexitariër als je minstens 1 dag per week geen vlees, vis, vleeswaren of vleessnacks eet. 86% van de Nederlanders zegt wel eens flexitarisch te eten, maar vergeten daarbij de andere maaltijden buiten de avondmaaltijd. En hoeveel zijn er dan echt flexitariër? 67% van Nederland volgens een onlangs gehouden onderzoek.

Ik ben geen flexitariër, althans dat dacht ik. Ik kon mij geen dag voorstellen zonder vlees, vis, vleeswaren of vleessnacks. Een dag zonder vlees zou nog wel kunnen want ik vind vis ook erg lekker. Ik stam uit een familie van verstokte carnivoren en die afkomst wil ik zeker niet verloochenen. Helemaal geen vlees meer is dus voor mij geen optie, 'vegetariër' is bij mij thuis nog net niet vloeken in de kerk. Af en toe wil één van mijn gezinsleden wel eens een dagje flexitariër zijn. OK prima dacht ik en daar bleef het bij.

Afgelopen zondag bezocht ik Museum Voorlinden in Wassenaar. Dit museum is in 2016 geopend op dit 40 hectare grote landgoed in de Wassenaarse duinen. Het moderne gebouw biedt een keur aan moderne kunst. Deels is er een vaste collectie en het andere deel is een tijdelijke collectie. Less is More was de titel van de tijdelijke collectie. Waarom verlangen wij alsmaar naar meer? Een tegenbeweging is in opkomst en niet alleen in de kunst. Chef-koks pleiten voor een simpele keuken. Opruimgoeroes schrijven boeken vol over ontspullen en ook in de mode klinkt het motto buy less, choose well door. Ook in de kunstwereld is deze tendens te bespeuren. Minimalistische principes als hergebruik, ordenen en reduceren kwamen mooi terug in de geëxposeerde werken. Less is More wil handvatten bieden hoe we ons leven in kunnen richten met minder. Fascinerend om te zien hoe elke kunstenaar dit principe op geheel eigen wijze invult. Na het bezoek aan het museum nog even rondgelopen in de museumwinkel. Een mooi boek gekocht over het museum en haar exposities. Daarna viel mijn oog op een aantal kookboeken. In eerste instantie bevreemdde het mij om in een kunstomgeving kunstboeken te zien. Toen ik de boeken wat beter bekeek werd mij de link tussen kunst en kookboek duidelijk. Het sloot aan bij het thema van de tijdelijke expositie Less is More.

Er lag o.a. het boek Simpel van Yotam Ottolenghi. Het boek gaat over lekker koken met weinig en eenvoudige ingrediënten, Less is More dus! Ik heb al een aantal boeken van hem. Daarnaast lag een wat kleiner boekje van Jo Pratt: De flexitariër, de lekkerste recepten voor parttime vegetariërs. Zoals ik al eerder aangaf had ik niet zo veel met flexitarisch koken en eten maar nieuwsgierig als ik ben heb ik toch het boek gepakt en bekeken. Het boek en de recepten die er in behandeld werden pakten mij helemaal. En ja hoor! Ik heb het boek gekocht en ga het gebruiken tijdens mij culinaire creaties. Bij thuiskomst werd ik door een groot deel van de familie een beetje vreemd aangekeken. Gaat het wel goed met hem, hoorde ik achter mij fluisteren. Voorheen had ik alles wat maar riekte naar flexitarisch en vegetarisch ver weg gegooid. En kwam ik enthousiast thuis met een flexitarisch boek in mijn hand.

Jo Pratt is een veelgeprezen Britse schrijver, kok, voedselstylist en presentator. Ze is een goed verkopende auteur van zes kookboeken, waaronder In the Mood for Food , Madhouse Cookbook en meest recent In the Mood for Healthy Food . Jo ontving eerder een prijs voor het schrijven van de Gourmand en werd in 2008 uitgeroepen tot 'Writers of the Future' van Waterstone om hun 25-jarig jubileum te vieren. Als ze geen boeken schrijft, zie je ook hoe Jo recepten online, op tv, in je favoriete voedselmagazines en op het podium presenteert met live kookdemonstraties en workshops / kooklessen.

Een flexitariër is iemand die minder vlees of vis wil eten. Het kan ook iemand zijn die helemaal geen vlees meer wil eten, maar die wel eenvoudige gerechten met vlees voor zijn gezin en gasten kookt. De gerechten in dit kookboek zijn eigenlijk vegetarisch, maar hebben onderaan de bladzijden rechts - tegen een zacht gekleurde ondergrond - eenvoudige adviezen over het eventueel toevoegen van vlees of vis. De gerechten, waarin groente de hoofdrol speelt, zijn zo samengesteld dat ze ook zonder vlees of vis voldoende voedingsstoffen bevatten. Na een hoofdstuk over de flexitarische voorraadkast, gaan de hoofdstukken over Ontbijt/Brunch, Soepen/bouillons, Kleine gerechten, Hoofdgerechten, Dips en meer. Daarna is er een hoofdstukje over kip, vlees en vis, mét bereidingswijzen. Bevat register. In het mooi uitgevoerde boek (goede lay-out; van elk gerecht een paginagrote kleurenfoto; mooi stevig papier) komen allerlei heerlijke gerechten uit de wereldkeuken aan bod.

Mijn nieuwsgierigheid is na het lezen nog meer aangewakkerd, ik ga het flexitarische culinaire pad op!!!